HERB  POMIAN  odm.  

Herb Pomian  -  odmiana  Saka 

więcej

 Linki :   heinz-soyer.pl  -  ratownictwo.com.pl  -  langaindustrial.pl  -  resqtec.pl  - 

sava.info.pl  -  vetter.pl  -  wodkan.eu  -  zumro.pl  -  dziembowska.pl  -  soyer.co 

PL  |  EN  |  DE 

HERB  POMIAN   

Pomian   jest   polskim   herbem   szlacheckim   występującym początkowo   w   średniowieczu   głównie   w   ziemi   poznańskiej i      w      ziemi      sandomierskiej.      Godło      herbu      Pomian przedstawia   w   polu   złotym   (żółtym)   żubrzą   głowę   czarną mieczem    pomiędzy    rogami    z    góry    na    dół    od    prawego rogu    w    skos    przebitą.    Klejnot    stanowi    ramię    zbrojne    z gołym    mieczem.    Herb    posiadał    zawołanie    Pomian    oraz Nowiny. Zachowały     się     dwie     pieczęcie     przedstawiające     znak własnościowo-rozpoznawczy   Pomianów   używany   jeszcze przed   przyjęciem   przez   nich   herbu.   Przedstawiał   on   dwa podwójne    krzyże    połączone    skośną    drogą.    Znak    ten funkcjonował   nawet   przez   jakiś   czas   równolegle   z   herbem Pomian. Dokument    z    1306    roku    został    opatrzony    pieczęciami dwóch     krewnych:     kasztelana     kruszwickiego     Chebdy     i kasztelana   michałowskiego   Imisława.   Pieczęć   pierwszego zawierała      już      herb      Pomian,      a      pieczęć      drugiego przedheraldyczny      znak      kreskowy      Pomianów.      Trzeci krewny,   Bronisz   ze   Służewa,   wystawił   między   1301   a   1308 dokument    sygnowany    także    pieczęcią    z    wizerunkiem przedheraldycznego znaku kreskowego Pomianów.   Wszystkie    zapiski    XV-wieczne    używają    nazwy    Pomian, bądź   Pomianowie.   Wprawdzie   Pomianowie   nie   wystawili własnej   chorągwi   w   bitwie   pod   Grunwaldem   (1410),   ale chorągwią   Wojciecha   Jastrzębca   dowodził   rycerz   Jarand   z Grabia herbu Pomian. Aktem     unii     horodelskiej     (1413)     herb     Pomian     został przeniesiony    na    ziemie    Wielkiego    Księstwa    Litewskiego zamieszkiwane      przez      szlachtę      litewską,      białoruską, ukraińską   i   tatarską.   Ród   Pomianów   reprezentował   biskup włocławski   Jan   Pella,   zaś   adoptowany   został   bojar   litewski Sak (z pieczęci znamy jego chrześcijańskie imię Stanisław). Najstarsze   zachowane   pieczęci   zawierające   herb   Pomian należały    do    kasztelana    kruszwickiego    Chebdy    (1306), kasztelana       kowalskiego       Mikołaja       (1430),       Andrzeja (Andruszki)    Sakowicza    (zachowana    na    akcie    rozejmu    w Czartorysku     z     1431),     ziemianina     litewskiego     Piotra Sakowicza      (1432),      Saka      (Sakowicza)      z      aktu      unii grodzieńskiej    (1432),    wojewody    wileńskiego    Dowgierda (1433),   Mikołaja   z   Niewiesza   (1433),   Andruszki   Sakowicza przy         akcie         unii         trockiej         (1434),         wojewody inowrocławskiego   Jaranda   z   Brudzewa   (1435),   kasztelana spicymirskiego   Jana   z   Grabi   (1442),   Jaranda   z   Brudzewa (1466),   marszałka   królewskiego   Bohdana   Andruszkowicza Sakowicza (1474), Mikołaja z Brudzewa (1479).  Najstarsza      zachowana      wzmianka      w      dokumentach sądowych pochodzi z 1402 : „...de Poman duobus”. Od   początku   swego   istnienia,   kształt   godła   i   barwy   herbu pozostawały     ustalone,     zmieniały     się     jedynie     drobne szczegóły.   Herb   przedstawiał   w   polu   złotym   głowę   żubrzą czarną,   z   rogami   złotymi   i   takimż   kolcem   w   nozdrzach, między rogami miecz srebrny o głowicy złotej w lewy skos.

 HERB  POMIAN  odm.  

Herb Pomian  -  odmiana  Bukaty 

więcej

HERB  POMIAN  odm.  

Herb Pomian  -  odmiana Rydger 

więcej